Jarząb jadalny Edulis

Odmiana została znaleziona została na Morawach i szeroko rozpowszechniła się w uprawie.

Małe drzewko, o owalnej lub kulistej koronie, dorastające ok. 10 m wysokości. Ma niepierzastozłożone liście, z listkami dłuższymi niż u innych odmian jarzębiny o czerwonych ogonkach i osi liściowej. Ma białe kwiaty zebrane w baldachogrona. Kwiatostany i liście są bardzo słabo owłosione w odróżnieniu od innych jarzębin. Kwitnie od maja do czerwca. Owoce dekoracyjne i jadalne, czerwone, słodko kwaśne, niezbyt smaczne na surowo, ale bez goryczy. Zawierają dużo witaminy C, nadają się głównie na przetwory. Dojrzewają we wrześniu.

Odmiana jarzębiny odporna na zanieczyszczenia powietrza i choroby. Dobrze znosi mrozy. Jest tolerancyjna co do gleby jednak najlepiej owocuje na próchnicznych, wilgotnych glebach. Stanowiska zarówno słoneczne, jak i półcieniste. Może być stosowany do zadrzewień krajobrazowych oraz w ogrodach i parkach. Owoce są także cennym pokarmem dla ptactwa.

Używa się owoców świeżych, suszonych lub konserwowanych.

Zawartość witamin w owocach suszonych jest nawet wyższa. Z owoców robi się przede wszystkim soki, kompoty, pasty i marmolady.

Świeże lub suszone owoce stanowią pikantny dodatek do sosów i dziczyzny, zwłaszcza dzikiego ptactwa, oraz do tłustych pieczeni.

Jest to szczególnie popularna przyprawa w kuchni skandynawskiej. W Alzacji pędzi się z owoców bardzo aromatyczną wódkę.

Można też sporządzać z nich leczniczy likier.