bg_image
Śliwka LEPOTICA i WĘGIERKA ZWYKŁA DUO 2w1 - 2

Śliwa, dzięki swoim niewielkim wymaganiom, jest drzewem nadającym się do uprawy w każdym ogrodzie i sadzie. Drzewo śliwki jest jednym z najpopularniejszych drzew uprawnych w naszej strefie klimatycznej, a szeroka gama odmian oferuje nam różnorodne owoce pełne witamin i minerałów.

Ochrona drzew śliwy przed chorobami i szkodnikami

Uprawa drzew śliwy wiąże się z odpowiednią, choć niewymagającą pielęgnacją, dzięki której możemy cieszyć się pysznymi, jesiennymi owocami. Do najczęściej spotykanych chorób, które atakują drzewa śliwy jest ospowatość śliw, która jest chorobą wirusową, torbiel śliw atakująca owoce, srebrzystość liści powodująca plamy na liściach oraz brunatna zgnilizna drzew pestkowych charakteryzująca się naroślami na nadgniłych owocach. Najpopularniejszą plagą atakującą śliwy są mszyce. Podjęcie profilaktycznych działań jak zabezpieczanie zarówno sadzonek drzew, jak i dorosłych roślin przed mrozem oraz regularne usuwanie zarażonych owoców skutecznie ochroni drzewa śliwy przed czynnikami chorobotwórczymi. Oprócz manualnych metod do popularnych form pielęgnacji i ochrony są opryski i nawozy. Podstawowy nawóz wieloskładnikowy lub ekologiczny oprysk ze skrzypu polnego, cebuli lub czosnku wystarczy, aby zapewnić drzewom śliwkowym źródło niezbędnych składników pokarmowych, a także odstraszyć insekty.

Śliwa węgierka BIAŁA i węgierka ZWYKŁA DUO - 2

Śliwa śliwie nie równa, czyli słowo o odmianach

Śliwki należą do roślin, które mogą pochwalić się całym wachlarzem owoców, różnych pod względem smaku i wyglądu. Czeskim przedstawicielem okazałych i czerwonych owoców o smacznym miąższu jest śliwa renkloda althana. Kuliste owoce o kwaskowosłodkim smaku i wadze 40-50 g można zbierać już pod koniec sierpnia, jednak często wymagany jest powtórny zbiór na początku września, gdyż owoce dojrzewają nierównomiernie. Drzewa śliwy renklody uleny pochodzącymi z Francji, owocują dużymi, żółtymi śliwkami o soczystym i słodkim miąższu, które można zbierać na początku sierpnia. Ta odmiana śliwy nie jest odporna na mróz i wymaga ochrony przed brunatną zgnilizną drzew pestkowych. Najpopularniejsza odmiana drzewa śliwkowego w Polsce, czyli śliwa węgierka zwykła posiada owoce idealne do wszelkich przetworów i wypieków. Jesienne śliwki gotowe są do zbiorów w połowie września i charakteryzują się słodkokwaskowym smakiem oraz granatowo-fioletową barwą. Owoce śliwy brzoskwiniowej zwanej Jerozolimką, są kuliste, duże oraz mają soczysty kwaskowo-słodki smak. Drzewo tej odmiany śliwy jest wyjątkowo odporne na choroby, jednak należy zabezpieczyć ją przed mrozem.

Suszone a wędzone

Owoce śliwki zarówno w wersji suszonej, jak i wędzonej to doskonały zamiennik dla słodkich przekąsek. Włączenie suszonych owoców śliwki do codziennej diety, dostarcza nam cennych składników odżywczych, a także zapobiega nowotworom. Suszona śliwka jest źródłem błonnika pokarmowego, wysokich ilości potasu, wapnia, magnezu oraz żelaza, a także witamin C, B6, A, E, K. Błonnik pomaga ustabilizować poziom cukru we krwi oraz daje uczucie sytości pomagając utrzymać prawidłową wagę. Związki fenolowe, które zawierają suszone śliwki działają przeciwzapalnie, neutralizują wolne rodniki i są elementem profilaktyki antynowotworowej — chronią zwłaszcza przed rakiem jelita grubego. Proces wędzenia śliwek to doskonały sposób na przedłużenie przydatności do spożycia. Dodatkowo śliwki w takiej odsłonie charakteryzują się niepowtarzalnym słodkim smakiem przełamanym dymną nutą — niezastąpionym podczas wigilijnego wieczoru.

Jak przyrządzić najlepsze powidła śliwkowe?

Owoce, jakie oferują nam drzewa śliwkowe są wszechstronnie wykorzystywane — idealnie nadają się na sok, marmoladę, nalewkę, jako dodatek do ciast, deserów, a nawet mięs. Jednak to, co od razu kojarzy nam się ze śliwką to tradycyjne powidła. Do klasycznych śliwek węgierek nie dodaje się cukru — należy je smażyć przez 3 dni po ok. 1,5 h. Po umieszczeniu ich w garnku z grubym dnem i zakończonym procesie gotowania należy je ostudzić, przykryć i odstawić w chłodne miejsce do następnego dnia. Trzeciego dnia gotować powidła na małym ogniu przez ok. 1 h, a następnie gorące owoce przełożyć do słoików i zapasteryzować. Tak przyrządzone powidła śliwkowe z pewnością będą wszystkim smakować.

Kategoria
#Porady ogrodnicze