Odmiana została wyselekcjonowana w holenderskiej szkółce w regionie Brabancji, stąd właśnie zawdzięcza swoją nazwę. Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu malejącym po 10-15 latach uprawy. Roczne przyrosty młodych egzemplarzy mogą osiągać ponad 30 centymetrów. Jest to najszybciej rosnąca odmiana żywotnika zachodniego. Po 10 latach osiąga około 3 m wysokości. Pokrój jest zwykle szeroko stożkowy, rzadziej kolumnowy. Gałązki są silnie spłaszczone i gęsto pokryte przylegającymi, łuskowatymi igłami o tępym zakończeniu. Łuskowate igły pokrywające pędy szczytowe są rzadko rozmieszczone i odstają. W okresie wegetacyjnym igły z wierzchu mają barwę jasno zieloną, od spodu są nieco jaśniejsze i matowe, zimą zwykle brunatnieją. Wiosną na gałązkach pojawiają się niewielkie, zebrane w luźne kępki, żółtozielone szyszki, które na jesieni przybierają barwę brązową. Nie mają jednak szczególnej wartości dekoracyjnej.
Odmiana wymaga stanowisk słonecznych, ewentualnie półcienistych. Najlepiej rośnie na glebach żyznych i zasobnych w wodę. Odporna na niskie temperatury w naszym klimacie, wrażliwa na suszę.
Jeden z najlepszych żywotników na żywopłoty cięte. Doskonale nadaje się do aranżowania osłon wiatrowych i miejsc zacisznych, a także do ukrywania mało estetycznych ścian budynków, śmietników czy ogrodzeń. Gęstość sadzenia w rzędzie 50 – 70 cm.