Bylina należąca do rodziny kommelinowatych, nie występuje samoistnie w naturze, jest mieszańcem powstałym z takich gatunków jak: Tradescantia virginiana, Tradescantia chinensis, Tradescantia subspera, pochodzących z Ameryki Północnej.  Trzykrotka wirginijska, jest niską, kępiastą rośliną, dorastającą od 30 do 60 cm wzrostu. Posiada długie gęste, trawiaste liście o długości 30 cm, są one łukowato wygięte, nagie, siedzące, kształtu równowąskiego. Łodygi są wyprostowane i rozgałęzione, lecz tylko w górnej części krzewu. Kwiaty, barwy białej, mają kształt trójpromienisty i średnicę około 3 cm, na tle płatków wyraźnie zaznaczają się żółte, dość duże pylniki, często z fioletowym obłoczkiem w centrum kwiatu, kwiaty posiadają także kielichy i szypułki, pokryte włoskami. Kwitną od czerwca do września w formie niewielkich wierzchotek, wyrastających po kilka w kątach górnych liści, płatki zamykają się na noc, by w dzień na nowo się otworzyć. Trzykrotka wirginijska toleruje różne typy gleby, choć najlepiej zasadzić ją na glebie próchniczej, żyznej, przepuszczalnej, wilgotnej o odczycie obojętnym lub lekko kwaśnym. Jest rośliną ciepłolubną i w cieniu nie rozkwitnie nam tak dobrze. Należy ją także zaopatrzyć w dużą ilość wody, im więcej jej będzie mieć w glebie, tym bardziej się będzie rozrastać. Trzykrotka świetnie nadaje się do różnego rodzaju oczek wodnych, na rabaty bylinowe, dobrze komponuje się też z innymi bylinami i roślinami ozdobnymi. Roślina mało wymagająca, dlatego idealnie nadaje się do ogrodów przydomowych lub parków.