SOSNA RUMELIJSKA

Gatunek drzewa iglastego z rodziny sosnowatych. Charakteryzuje się stożkowatym pokrojem i dość regularnej, gęstej koronie, jej ugałęzienie często sięga poziomu ziemi. Wolno rośnie, zwłaszcza, gdy drzewo jest młode, w późniejszych latach tempo wzrostu jest szybsze, w wieku 10 lat osiąga około 30 metrów wysokości. Posiada sztywne, mocne pędy. Igły zebrane po 5 na krótkopędach o długości od 5 do 10 cm i do 0,8 mm szerokości, dość sztywne.  Barwa igieł jest z wierzchu ciemnozielona i błyszcząca, od spodu jaśniejsza, z wyraźnymi jasnymi paskami, bujnie pokrywają drzewo. Sosna wytwarza dwa rodzaje szyszek- żeńskie (czerwone, później zielone) i męskie (żółte), brązowieją w czasie dojrzewania. W pełni rozwinięte szyszki są nasienne, skórzaste, cylindryczne, zdarzają się lekko wykrzywione o długości od 10 do 20 cm. Nasiona są szaro-brązowe o długości do 8 mm. Pień sosny osiąga wysokość 35-40 m i średnice 50-150 cm. Kora barwy szarobrązowej do ciemnobrązowej, u młodych okazów jest gładka, u starszych spękana, jej pędy są nagie i grube. Sosna Rumelisjka zakwita w październiku, wówczas dojrzewają szyszki nasienne 17-18 miesięcy po ich zapyleniu. Igły pozostają na drzewie od 2 do 5 lat. Roślina najlepiej rośnie na ubogich glebach krzemionkowych lub wapiennych. Gatunek wysokogórski, odporny na niskie temperatury. Polecana do dużych ogrodów przydomowych i parków.