Orzech włoski to gatunek drzewa liściastego z rodziny orzechowatych. W stanie dzikim występuje na Bałkanach, w południowo-wschodniej Europie, południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji oraz w Himalajach i południowo-zachodnich Chinach. Do Polski sprowadzony z Bałkanów jest powszechnie uprawiany jako drzewo owocowe.
JACEK to jedna z najplenniejszych odmian orzecha włoskiego, owocuje regularnie i obficie. Charakteryzuje się silnym wzrostem, tworzy rozłożystą koronę. Drzewo długowieczne. Pień pokryty gładką, lekko podłużnie spękaną szarawą korą, młode gałęzie są zielone i kruche, z czasem drewnieją. Owocuje regularnie i obficie. Owoce ogromne, smaczne, o cieniutkiej miękkiej skorupce, która łatwo się obiera. Orzechy dojrzewają jesienią w drugiej połowie września i opadają z drzewa. Wyjmujemy je wtedy z zielonych łupin i przechowujemy w miejscu dostatecznie suchym.
* Odmiana wytrzymała na mróz, nie wymaga gleb żyznych, rośnie w każdej glebie, odporny na szkodniki.
* Nie wymaga cięcia. Wycinamy tylko te gałęzie, które zostały przypadkowo uszkodzone lub nadłamane.
* Najlepsze wyniki daje zapylenie krzyżowe, toteż nie powinno się wysadzać pojedynczych egzemplarzy orzecha,
ale przynajmniej po dwa, aby się mogły wzajemnie zapylić.
Roślina wiatropylna – zapylenia dokonuje wiatr, a nie owady.
Skład i działanie orzecha włoskiego
Orzech włoski bogaty jest w witaminy A, C, E, K, PP i z grupy B, a także w garbniki, flawonoidy, karotenoidy, nienasycone kwasy tłuszczowe oraz sole mineralne – wapń, magnez, fosfor, miedź. W świeżych liściach i łupinach owoców występuje brązowy barwnik – juglon. Owoce i liście orzecha wykazują działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwzapalne, oczyszczające organizm z toksyn, przeciwkrwotoczne i ściągające.
Surowiec leczniczy
Surowcem leczniczym są liście, zrywane pod koniec czerwca, oraz niedojrzałe owoce orzecha. Do celów spożywczych przeznaczone są dojrzałe owoce.
Orzech włoski dla zdrowia i urody
Choć orzechy włoskie są bardzo kaloryczne (650 kcal w 100g) to zalecane są w codziennej diecie jako bogate źródło witamin, minerałów i niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), które ze względy na obniżanie poziomu „złego” cholesterolu, pełnią istotną rolę w profilaktyce przeciwmiażdżycowej. W celach leczniczych stosowany jest najczęściej odwar z liści oraz nalewka z niedojrzałych owoców – pomocne są przy nieżytach żołądkowo-jelitowych i biegunkach, obniżają również poziom cukru we krwi. Zewnętrznie stosowane są przy stanach zapalnych skóry (między innymi przy trądziku), żylakach nóg i odbytu (orzech wzmacnia naczynia krwionośne dzięki zawartości witamin C i K) i grzybicy.
Garstka włoskich zawiera dwa razy więcej przeciwutleniaczy niż w przypadku dowolnych innych powszechnie spożywanych orzechów. Występujące w nich przeciwutleniacze działają od dwóch do 15 razy mocniej niż witamina E. Oprócz przeciwutleniaczy zawierają też wiele wartościowego białka, które może być alternatywą dla mięsa, witaminy, minerały i błonnik. Jak wynika z badań dietetyków, regularne spożywanie niewielkich ilości orzechów obniża ryzyko chorób serca, niektórych rodzajów raka, kamicy żółciowej, cukrzycy typu 2 i wielu innych chorób.
WAŻNE
• Po posadzeniu warto przymocować młode drzewko do palika, gdyż orzechy wytwarzają raczej kruche drewno.
• Kora młodych orzechów włoskich łatwo doznaje oparzeń słonecznych zimą. Warto przez pierwsze kilka zim po posadzeniu bielić pnie drzew lub owijać je włókniną.