Rzadko spotykany, miniaturowy irys osiągający wysokość do 40 cm. Gatunek obecnie uważany za wymarły lub zaginiony na stanowiskach naturalnych w Polsce. Liście wąskie, trawiaste koloru ciemnozielonego. Kwiaty ukryte między liśćmi, rozwijają się po dwa na pędach kwiatowych wysokości 10-20 cm na szypułkach różnej długości. Dolne listki okwiatu są białawe, gęsto niebiesko żyłkowane, wewnętrzne purpurowo-fioletowe, słupki różowawe. Kwiaty pachną bardzo charakterystycznie dojrzałymi śliwkami. Kwitnie w maju i czerwcu. Lubi stanowiska słoneczne, glebę uniwersalną, średnio wilgotną, nie znosi suszy. Nie wymaga zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Jest całkowicie mrozoodporny. Nadaje się do wysadzania w ogrodach skalnych, a także do obsadzania brzegów rabat bylinowych.