GRUSZA LIPCÓWKA KOLOROWA

Stara francuska odmiana gruszy, otrzymana w 1857 roku. Ceniona i uprawiana w całej Europie, także w Polsce. Drzewo rośnie średnio silnie czasem silnie. Tworzy koronę wyniosłą, wąsko stożkowatą, dość luźną, mało rozgałęzioną, z gałęziami zwisającymi, łatwą do formowania. Owocowanie rozpoczynają dość wcześnie, zwykle w 4-5 roku po posadzeniu, owocują bardzo obficie, na ogół co drugi rok, ale odpowiednia pielęgnacja (m.in. przerzedzanie zawiązków) powoduje ich coroczne owocowanie. Gruszki mają kruchą, lekko błyszcząca, zielonkawożółtą skórkę średniej grubości, z lekkim, czerwonopomarańczowym, rozmyto paskowanym rumieńcem i bardzo drobnymi, szaro rdzawymi przetchlinkami. Jajowate owoce są wyrównane co do wielkości i kształtu (6 x 5 cm) i osiągają masę 75 g. Miąższ smaczny, zielonkawo kremowy, mało soczysty, średnioziarnisty, niezbyt słodki. Owoce dojrzewają w okresie od początku drugiej dekady lipca do końca lipca. Do spożycia są dobre tylko przez kilka dni po zbiorze, szybko bowiem przejrzewają. Odmiana wybitnie amatorska, deserowa. Ceniona ze względu na odporność na parcha i wczesne, smaczne owoce.

Zapylacze: Bonkreta Williamsa, Faworytka, Konferencja, Trewinka

GRUSZA KONFERENCJA

Miejsce wyhodowania: Anglia. Pochodzenie: Siewka odmiany Leon Leclerc de Laval. Wzrost: średni, korona stożkowa o wzniesionych, sztywnych konarach tworzących ostre kąty z przewodnikiem, boczne gałązki ułożone przeważnie poziomo lub zwisające. Owoce: średniej wielkości, symetryczne, skórka gładka, bez połysku, zielona, po dojrzeniu zmienia się na zielono-żółtą. Charakterystyczne, złotawo-brązowe ordzawienie występuje silnie od strony kielicha i dochodzi prawie do połowy owocu. Miąższ delikatny, bardzo słodki, soczysty, nieco aromatyczny. Dojrzałość zbiorcza: druga połowa września. Przechowywanie chłodnia: 5 – 6 miesięcy. Wytrzymałość na mróz: średnia.

Zapylacze: Bera Hardy, Bonkreta Williamsa, Concorde, Faworytka, General Leclerc, Highland, Komisówka

Odmiany zapylane: Bera Hardy, Bonkreta Williamsa, Bojniczanka, Carola, Concorde, David, Delbuena-Peradel, Dicolor, Erika, Faworytka, General Leclerc, Highland, Hortensia, Isolda, Komisówka, Triumf Packhama, Uta, Verdi

GRUSZA BONKRETA WILLIAMSA

Odmiana bardzo stara, znaleziona około połowy XVIII wieku w Anglii jako przypadkowa siewka, do uprawy wprowadzona w 1797 roku przez Williamsa. W USA wprowadzona do uprawy w roku 1817 pod nazwą Bartlett. W Polsce uprawiana od dawna, jednak obecnie rzadziej. W pierwszych latach drzewo rośnie umiarkowanie później wzrost słabnie. Wymaga gleb żyznych i ciepłych stanowisk. W okres owocowania wchodzi wcześnie, w 2-3 roku po posadzeniu. Podatna na parcha. Jest bardzo dobrym zapylaczem dla wielu odmian. Owoce są średnie lub duże. Miąższ kremowo biały, masłowy, soczysty o specyficznym aromacie i bardzo smaczny. Dojrzałość zbiorczą osiągają w pierwszej połowie września i do konsumpcji nadają się już po kilku dniach. Bonkreta Williamsa jest bardzo dobrą odmianą deserową i przerobową, szczególnie przydatną na kompoty i susz. Grusza Red Bonkreta Williamsa to czerwony mutant tej odmiany o owocach całkowicie czerwonych.

Zapylacze: Faworytka, Komisówka, Konferencja, Trewinka