Gatunek ten pochodzi ze wschodniej części Ameryki północnej, gdzie rośnie na brzegach lasów, w zaroślach, nadbrzeżach rzek, na przydrożach, przeważnie na glebach żyznych i nieco wilgotnych, ale również na suchych wzniesieniach.
Niskie drzewo o szerokiej, spłaszczonej gęsto ulistnionej koronie i poziomo rozpostartych gałęziach, szczepione na pniu, dorastające do około 3 m wysokości. Korowina pnia i gałęzi bardzo jasna, szara. Gałązki posiadają ciernie, długości do 6 cm. Liście matowe ciemnozielone na górnej stronie, na dolnej jaśniejsze, ząbkowane na brzegu. Liście wiosną ładne jasnozielone, potem ciemnieją, jesienią stają się żółte. Kwiaty nieduże, białe zebrane licznie w kwiatostany, kwitnie na przełomie maja i czerwca, bardzo obficie. Owoce kuliste lub nieco gruszkowatego kształtu, barwy żółtej. Dojrzewają wczesną jesienią i wkrótce opadają. Owoce są dość smaczne, słodkie i lekko kwaskowate. Nazwa punctata odnosi się do drobnych gruczołków znajdujących się na powierzchni owoców.
Drzewo to dobrze radzi sobie w trudnych i niesprzyjających warunkach miejskich. Najbardziej optymalne są dla niego gleby umiarkowanie wilgotne, żyzne i stanowiska w pełni nasłonecznione, ale toleruje też i suchsze stanowiska.
Wartościowy gatunek, nadzwyczaj dekoracyjny efekt występuje w okresie kwitnienia, dlatego głóg ten powinien być eksponowany na pierwszym planie, nie zaś schowany wśród innych drzew i krzewów. Bardzo dobrze znosi silne przycinanie i nadaje się na formowane żywopłoty, lecz wówczas nie kwitnie obficie.
Jest wytrzymały na mrozy i odporny na choroby i szkodniki.