Jabłoń ANTONÓWKA półtorafuntowa

Bardzo stara odmiana rosyjska, znaleziona w 1888 roku jako sport Antonówki Mohylewskiej Białej (jedna z gałązek tego drzewa wy­różniała się bardzo dużymi owocami). W gwarze handlowej często nazywana jest Śmietanówką. Drzewo rośnie bardzo silnie, tworząc szerokie, rozłożyste korony. W okres owocowania wchodzi późno, owocuje naprzemiennie, plennie lub bardzo plennie. Jabłka dojrzewają w różnym czasie i wymagają kilkukrotnego zbioru. W cieplejszych regionach kraju pierwszego zbioru dokonuje się pod koniec sierpnia, a nawet w jego połowie. Antonówka Półtorafuntowa wzięła swą nazwę od wielkości owoców, ważących zwykle od 400 do 600 gram, choć zdarzają się i większe. Kształt jest zwykle mocno niesymetryczny, kulistostożkowaty, nieco ścięty ku kielichowi, oraz z lekkim żebrowaniem. Część owoców przyjmuje kształt spłaszczony. Skórka mocna, początkowo zielona, w miarę dojrzewania owocu zielonożółta, czasem pokryta od strony nasłonecznionej delikatnym żółtopomarańczowym, rozmytym rumieńcem. Miąższ biały, drobnoziarnisty, przypominający smakiem Antonówkę Zwykłą, lecz mniej kwaśny i mniej aromatyczny. Bardzo ceniony ze względu na właściwości przetwórcze. Nadaje się do szarlotek, przecierów, musów, dżemów, kompotów, surówek, często przeznaczany jest na susz.

Odmiana bardzo odporna na parcha i mączniaka jabłoni.

Antonówka Półtorafuntowa jest bardzo wytrzymała na mróz, uważana się, że nawet bardziej niż Antonówka Zwykła.

Zapylacze: Cortland, Glogierówka, Gloster, Grafsztynek Inflancki, James Grieve, Lobo, Oliwka Żólta, Pepina Litewska, Pepina Szafranowa, Red Wealthy, Titówka, Wealthy

Odmiany zapylane: Antonówka Półtorafuntowa, Aporta, Bellfleur-Kitajka, Borowinka, Charłamowska, Glogierówka, Grafsztynek Inflancki, Jonathan, MacIntosh, Pepina Szafranowa, Titówka