Jabłoń RED BRAEBURN

Jest przypadkową siewką znalezioną niedaleko miejscowości Nelson (Nowa Zelandia) w 1952 roku. Przypuszcza się, że powstała z wolnego zapylenia odmiany Lady Hamilton. Duże jej nasadzenia znajdują się w Nowej Zelandii, Australii, USA oraz w Europie Południowej.

Rośnie średnio silne, koronę ma rozłożystą, o konarach tworzących z przewodnikiem szerokie kąty. Korona łatwa do formowania. Jest mało wrażliwa na parcha, średnio na mączniaka i wrażliwa na zarazę ogniową. Wcześnie wchodzi w okres owocowania i plonuje obficie. Wykazuje jednak skłonność do przemiennego owocowania, wskazane jest więc przerzedzanie zawiązków.

Owoce są zróżnicowane pod względem kształtu i wielkości, najczęściej są jajowate, z wyraźnie zaznaczonym żebrowaniem przy kielichu. Czasami żebrowanie obejmuje całą powierzchnię jabłka. Skórka owocu jest zielonkawożółta, lśniąca, pokryta purpurowymi cętkami widocznymi na tle ciemnoczerwonego rumieńca, zajmującego prawie 3/4 powierzchni.

Miąższ jest jasnokremowy, bardzo jędrny, kruchy, soczysty, o słodkawym smaku. Dojrzałość zbiorczą osiągają dopiero końcem października, nie opadają przed zbiorem.

Dobrze znoszą transport i nie ulegają uszkodzeniom mechanicznym.

Zapylacze: Cortland, Delbard Jubile, Elstar, Empire, Fuji, Gala, Golden Delicious, Granny Smith