Opis odmiany:

Barbula klandońska to krzew o niewielkich rozmiarach, dorastający do 1 m wysokości i podobnej szerokości. Ma ładny kulisty pokrój, pędy sztywne i wzniesione. Liście szarozielone na wierzchu i białoszare na spodniej stronie, po roztarciu aromatyczne, miękko owłosione. Kwitnie bardzo obficie, późno, gdyż rozpoczyna kwitnienie w sierpniu, a kończy w październiku. Kwiaty miododajne. Owoce bez znaczenia dekoracyjnego.

Walory dekoracyjne:

Kwiaty nieco przypominają chabry. Pojawiają się w kwiatostanach wyrastających szczytowo i w kątach liści na znacznej długości pędu i mają niezwykły, jaskrawy, niebieskofioletowy odcień. Roślina miododajna, wabiąca motyle i inne owady. Liście barbuli również są dekoracyjne.

Warunki uprawy:

Najlepszym stanowiskiem będzie dobrze nasłonecznione, osłonięte od zimnych wiatrów miejsce. Roślina ta najlepiej będzie czuła się w lekkiej, przepuszczalnej ziemi o zasadowym odczynie, która jest zasobna w wapno. Jednak z racji tego, że jest to roślina dość tolerancyjna poradzi sobie także w przeciętnej piaszczysto-gliniastej glebie o odczynie obojętnym. W zimie górne pędy wymarzają, ale odrastają po radykalnym przycięciu. Przycięcie wiosenne gwarantuje również bujne kwitnienie. Na okres zimowy dobrze jest miejsce posadzenia rośliny okopczykować.

Tę krzewinkę najlepiej sadzić po kilka sztuk. Najpiękniej się wtedy prezentuje. Warto łączyć je na rabacie z różnymi bylinami, na przykład: astrami, rudbekiami czy zimowitami. Krzew nadaje się również do ogródków skalnych oraz do uprawy w dużych donicach na tarasie czy balkonie.