Kwiaty jeżówki potrafią zachwycić każdego paletą intensywnych barw. Charakterystyczne płatki kwiatów z wyróżniającym się, wypukłym i kolczastym środkiem nie tylko wspaniale prezentują się w przydomowych ogródkach i klombach, ale są to również niezwykle pomocnicze rośliny. Jeżówka to roślina z której łatwo można zrobić wzmacniające lekarstwo w postaci nalewki, dlatego warto skupić się na jej uprawie i pielęgnacji.
Jak i kiedy siać jeżówki?
Jeżówki należą do rodziny astrowatych i jest krótkowieczną byliną, która może zdobić ogródki przez ok. 3-4 sezony — po tym czasie powinno się ją wymienić. Rośliny tworzą kępy i w zależności od gatunku mogą osiągać nawet do 150 m wysokości. Jeżówka lubi jasne i w pełni nasłonecznione miejsca, osłonięte od wiatru oraz żyzne i próchnicze podłoże o dobrej przepuszczalności powietrza. Idealne pH dla kwiatów jeżówki waha się między 5,5 a 7,5. Idealną porą do wysiewu nasion jest wiosna — od marca do końca kwietnia. Nasiona jeżówki moczone przez noc w wodzie należy zasiać w dokładnie oczyszczonym z chwastów miejscu, w rzędach w ok. 40 cm odległościach. Jeżówka może być również zasiana w doniczkach, gdzie nasiona powinny być ułożone w 1-2 cm odstępach i przykryte warstwą ziemi. Większość bylin np. odmiana jeżówki Magnus kwitnie w okresie letnio-jesiennym od lipca aż do końca października.
Pielęgnacja kwiatów jeżówki i zabezpieczanie przed zimą
Jeżówki najlepiej podlewać wieczorową porą. Pomimo tego, że jeżówka lubi równomiernie wilgotne podłoże, to należy być uważnym, aby nie dopuścić zastoju wody. Podczas uprawy, można nawozić rośliny kompostem, a rośliny w doniczkach mogą być zasilane płynnym nawozem do bylin wg zaleceń producenta. Pomimo tego, że byliny jeżówki są dość mocnymi i łatwymi w uprawie roślinami, to mimo wszystko mogą zostać zaatakowane przez grzybową chorobę — mączniaka, który charakteryzuje się białym nalotem na roślinach. W takim przypadku naturalne lub chemiczne środki do zwalczania grzybów powinny zadziałać i wyleczyć rośliny. Jeżówki to kwiaty dobrze znoszące niskie temperatury, a odmiana jeżówki Julia należy do roślin mrozoodpornych. Warto jednak pomóc roślinie odpowiednio przezimować i po obcięciu kwiatostanu, wy ściółkować powierzchnię gleby grubą warstwą liści, kory lub czarnej folii. Taki zabieg zapobiegnie wyjałowieniu i sprawi, że jeżówka wyrośnie tak samo piękna, jak w poprzednim roku.
Jeżówka znana jest nie tylko ze swoich pięknych i przyciągających uwagę kwiatów, ale również ze względu na swoje lecznicze właściwości. Rośliny wzmacniają odporność organizmu i aktywnie wspierają walkę z wirusami podczas przeziębienia i grypy. Wiele badań potwierdza skuteczność roślin jeżówki w walce z wirusowymi chorobami, dlatego warto sporządzić domową nalewkę, lub stosować gotowe preparaty oparte na wyciągach z tejże rośliny. Do wykonania nalewki wystarczą tylko dwa składniki – 100 g ziela jeżówki purpurowej oraz 250 ml wódki 40%. Ziele należy wsypać do ciemnego, szklanego naczynia, a następnie zalać alkoholem i szczelnie zamknąć. Tak przygotowane naczynie trzeba odstawić w zaciemnione miejsce na dwa tygodnie oraz pamiętać o codziennym wstrząsaniu zawartością. Następnie wystarczy zlać nalewkę do szklanej karafki, a osad przecedzić przez gazę. Tak przygotowana nalewka z jeżówki jest bardzo ekonomicznym i szybkim procesem, a sporządzona ilość z pewnością wystarczy na kurację dla całej rodziny. Domowe lekarstwo z roślin jeżówki można zażywać profilaktycznie — pół łyżeczki 2 razy dziennie przez 10 dni, następnie zrobić sobie tydzień przerwy, po czym powtórzyć proces 3 razy.
Rośliny jeżówki warto uprawiać nie tylko ze względu na pięknie, ogniste kolory, które z pewnością będą zwracać uwagę i pięknie zdobić domowe ogórki i klomby. Jeżówka to również cenna roślina efektywnie podnosząca odporność organizmu, pomagająca w stanach wyczerpania i osłabienia. Warto stosować napary oraz nalewki z jeżówki nie tylko podczas przeziębienia i grypy, ale również profilaktycznie. Nasz organizm z pewnością odwdzięczy się fantastyczną odpornością.