Orzech włoski to gatunek drzewa liściastego z rodziny orzechowatych. W stanie dzikim występuje na Bałkanach, w południowo-wschodniej Europie, południowo-zachodniej, środkowej i wschodniej Azji oraz w Himalajach i południowo-zachodnich Chinach. Do Polski sprowadzony z Bałkanów jest powszechnie uprawiany jako drzewo owocowe.Jacek, to jedna z najplenniejszych odmian orzecha włoskiego, owocuje regularnie i obficie. Charakteryzuje się silnym wzrostem, tworzy rozłożystą koronę. Drzewo długowieczne. Pień pokryty gładką, lekko podłużnie spękaną szarawą korą, młode gałęzie są zielone i kruche, z czasem drewnieją. Owocuje regularnie i obficie. Owoce ogromne, smaczne, o cieniutkiej miękkiej skorupce, która łatwo się obiera. Orzechy dojrzewają jesienią w drugiej połowie września i opadają z drzewa. Wyjmujemy je wtedy z zielonych łupin i przechowujemy w miejscu dostatecznie suchym.

* Odmiana wytrzymała na mróz, nie wymaga gleb żyznych, rośnie w każdej glebie, odporny na szkodniki.

* Nie wymaga cięcia. Wycinamy tylko te gałęzie, którezostały przypadkowo uszkodzone lub nadłamane.

* Najlepsze wyniki daje zapylenie krzyżowe, toteż nie powinno się wysadzać pojedynczych egzemplarzy orzecha, ale przynajmniej po dwa, aby się mogły wzajemnie zapylić.

Roślina wiatropylna – zapylenia dokonuje wiatr, a nie owady.

WAŻNE

Po posadzeniu warto przymocować młode drzewko do palika, gdyż orzechy wytwarzają raczej kruche drewno.

Kora młodych orzechów włoskich łatwo doznaje oparzeń słonecznych zimą. Warto przez pierwsze kilka zim po posadzeniu bielić pnie drzew lub owijać je włókniną.