Opis odmiany:

Morwa czarna (Morus nigra) jest niższa od białej (osiąga wysokość 10 m). Ma charakterystyczny, krótki pień i okrągławą koronę. Jej owoce są purpurowe, ciemnofioletowe lub czarne (stąd pochodzi nazwa gatunku). Ojczyzną morwy czarnej jest Azja, w formie zdziczałej spotyka się ją często w Hiszpanii i we Włoszech. Z historycznych zapisków wiadomo, że Karol Wielki nakazał wprowadzenie jej do uprawy na północ od Alp. W klasztorach z owoców morwy czarnej wyrabiano wino morwowe.

Pień drzewa morwowego jest prosty, często rozgałęziający się na kilka solidnych konarów. Kora drzewa jest brązowego koloru, w dotyku bruzdkowana i dosyć szorstka. Liście morwy czarnej są owalnego kształtu, ostro zakończone, natomiast u nasady blaszki są sercowato wcięte. Brzeg liści morwy czarnej jest grubo piłkowany. Odmiana jednopienna (na jednej roślinie są kwiaty męskie i żeńskie). Kwitnie intensywnie w maju lub w czerwcu.

Owoce tej morwy są bardzo smaczne, słodko kwaskowate, dojrzewają w lipcu/sierpniu, podobne są do maliny, osiągają długość do 4 cm, są czerwono czarne i niezwykle soczyste. Zawierają cukry, takie jak fruktoza i glukoza, kwasy (cytrynowy, jabłkowy) karoteny, witaminę C, witaminy z grupy B, kwas foliowy. To również źródło antocyjanów, pektyn oraz soli mineralnych.

Z owoców robi się syropy, soki, kompoty, wino. W lecznictwie owocom przypisuje się właściwości łagodzenia bólów gardła, pomocne są przy kaszlu. Nalewka na liściach morwy to specyfik przeciwgorączkowy, który zalecany jest przy grypie, anginie i zwykłym przeziębieniu. Liście morwy, po ususzeniu stosuje się w schorzeniach trzustki i przy biegunce. Zawierają garbniki i składniki mineralne, głównie wapń.

Drzewo ze względu na niewielkie rozmiary – nadaje się znakomicie do małych ogrodów oraz jako miniaturowe drzewko bonsai, gdyż może być dowolnie formowana. Ponadto morwę można uprawiać jako oryginalny żywopłot – bardzo łatwo się formuje i szybko zagęszcza.

Morwa rośnie na prawie każdym gruncie, z wyjątkiem kamienistych i bagiennych, ale preferuje gleby urodzajne, żyzne, bogate w składniki pokarmowe i średnio wilgotne, doskonale czuje się na lessach oraz glebach piaszczystych. Należy pamiętać, że morwy czarnej nie wolno sadzić na terenach gdzie poziom wód gruntowych jest zbyt wysoki. Można przycinać w marcu.

Gatunek jest bardzo odporny na mrozy.