Jałowiec sabiński “Tamariscifolia” jest krzewem o początkowo płaskim wzroście, pędach pełzających po ziemi. Z wiekiem odmiana ta zmienia pokrój, przekształcając się w formę wzniesioną w centralnej części, przypominającą szeroki dzwon. W związku z tym stare egzemplarze niejednokrotnie osiągają wysokość około 1 metra, przy szerokości 2-3 metrów. Młode egzemplarze przypominają jałowiec płożący, mają krótkie, wyprostowane, miotełkowato rozdzielone gałązki. Posiada prawie wyłącznie pędy igiełkowe, długie średnio miękkie, ciemnozielone z niebieskawym odcieniem. Cała roślina zawiera olejki eteryczne, w skład których wchodzi sawinol, dlatego roztarte pędy wydzielają charakterystyczny, intensywny i niezbyt przyjemny zapach.
Odporny na suszę i mróz. Nie ma specjalnych wymagań dotyczących gleby i wilgotności, z powodzeniem można go sadzić nawet w skrajnych warunkach siedliskowych.
Odmiana o szerokim zastosowaniu w zieleni przydomowej a także w zieleniach miejskich i osiedlowych. Nadaje się jako roślina okrywowa. Aby uzyskać efekt zadarnienia, należy sadzić 2-3 rośliny/m2.