grusza BERA HARDY

Stara jesienna odmiana francuska otrzymana jako przypadkowa siewka w 1820 roku. Kwitnie średnio wcześnie i jest dobrym zapylaczem dla wielu odmian. Kwiaty i drewno wykazują dużą odporność na mróz. Drzewo rośnie silnie, tworząc piramidalną koronę. Dość późno wchodzi w okres owocowania, plonując zwykle przemiennie i średnio obficie. Owoce duże lub średniej wielkości, o masie 150-160 g, a często nawet ponad 200 g, wyrównane, jajowatego kształtu, niekiedy kuliste lub stożkowato wydłużone. Skórka zielonożółta, szorstka, pokryta złotobrązowym ordzawieniem. Miąższ kremowobiały, masłowy, bardzo soczysty o winno słodkim, korzennym smaku, bez komórek kamiennych, bardzo smaczny. Odmiana deserowa, lecz nadająca się również na przetwory. Dojrzałość zbiorczą owoce osiągają pod koniec pierwszej dekady września.

Zapylacze: Bonkreta Williamsa, Konferencja, Komisówka; Paryżanka; Faworytka